Metodyka - centrum dziupla

Poznaj nasze metody

01

Elektrostymulacja

Elektostymulacja stanowi skuteczne wsparcie terapii logopedycznej. W trakcie zabiegu elektrostymulacji wykorzystywane są bezpieczne, przerywane prądy TENS/EMS o bardzo niskim natężeniu, które dzięki odpowiednio dobranym parametrom wspomagają kompleksowe leczenie pacjentów z zaburzeniami kompleksu ustno-twarzowego.

W zależności od potrzeb pacjenta, możemy pobudzać włókna mięśniowe, wzmacniając siłę, przyrost masy oraz objętości mięśni, ale możemy również działać rozluźniająco na zbyt napięte mięśnie.

Dla kogo przeznaczona jest elektrostymulacja prądami TENS/EMS? Dla dzieci i dorosłych z:

Przeciwwskazaniami do zabiegu są M.in.:

02

Metoda Butejki

Metoda Buteyko (Butejki) pochodzi od nazwiska jej twórcy, Konstantyna Buteyko. Składa się na nią seria ćwiczeń oddechowych i zmiana nawyków oddechowych.

Głównym założeniem metody Butejki/ Buteyko jest zmniejszanie objętości oddechowej.
Dzięki tej metodzie nauczysz się stopniowo zmniejszać głębokość oddechu w celu ograniczenia ilości wdychanego powietrza. Metodę tą z powodzeniem mogą stosować dzieci oraz dorośli. Jednym z podstawowych warunków metody jest nauczenie się oddychania przez nos.

Około 50% dzieci w młodszym wieku stale oddycha przez usta, a wśród przedszkolaków ten procent jest jeszcze większy. Oddychanie przez buzię wywiera negatywny wpływ na zdrowie i wygląd naszego dziecka, powodując między innymi:

03

Masaż Shantala

Masaż Shantala, zwany Dotykiem Miłości, jest starożytną techniką masażu. Masaż zalecany jest już od pierwszych dni życia dziecka. Składa się na niego delikatny dotyk, który opiera się na wykonywaniu ruchów głaskania w odpowiedniej sekwencji. Podczas masażu wskazane jest słuchanie muzyki.

Regularne masowanie ma pozytywny wpływ na dziecko, jak również na matkę czy inną osobę wykonującą masaż. Ten rodzaj masażu każdy może wykonywać z łatwością, jego technika wykonywania jest prosta do nauczenia.

Regularne masowanie dziecka codziennie albo co najmniej 3-4 razy w tygodniu daje następujące korzyści:

Dla niemowlęcia lub dziecka:

Dla rodzica lub osoby wykonującej masaż:

04

MFS: Multifunction System

Głównym założeniem terapii MFS jest wypracowanie prawidłowej funkcji, np. oddychania, gryzienia, połykania, jedzenia, pozycji spoczynkowej języka. System MFS - MULTIFUNCTION SYSTEM został stworzony przez profesora Jose Durana Von Arx szefa Uniwersytetu Medycznego w Barcelonie, szefa Światowego Instytutu Ortodontycznego w Barcelonie.

Stymulatory stosowane są u dorosłych i dzieci od 5 roku życia, jednak przy dobrej współpracy z młodszym pacjentem również można je stosować. Regulatory MFS mogą być stosowane łącznie z aparatami ortodontycznymi (stałymi lub ruchowymi).

Urządzenia te służą przywróceniu prawidłowych funkcji motorycznych, które bardzo często są przyczyną wad zgryzu i nieprawidłowej artykulacji.

Wskazania do stosowania stymulatorów MFS:

Czytaj więcej na:

MFS - http://www.mfs-poland.com

05

Gopex

Good Oral Posture Exercises
Są to ćwiczenia prawidłowej pozycji języka, ust i zębów. Ćwiczenia służą również wzmocnieniu mięśni twarzy podczas żucia, połykania i oddychania.

Celem jest również nauka prawidłowego oddychania torem nosowym.

W metodzie zwraca się uwagę na konsekwencje nieprawidłowego oddychania i żucia, między innymi na wygląd twarzy, w tym występujące wady zgryzu, nieprawidłowy wzrost twarzoczaszki oraz inne choroby, np. przerośnięte migdałki.

06

Forbrain

Forbrain ® to rewolucyjne narzędzie do treningu mózgu. Dzięki niemu każdy może wykorzystać swój głos do stymulacji mózgu.

To również skuteczne narzędzie stymulacji mózgu, stworzone z myślą o przezwyciężaniu problemów z mową, uwagą lub uczeniem się, przy wsparciu specjalisty.

Zalety stosowania słuchawek Forbrain :

Forbrain stosujemy u dzieci i młodzieży, u których obserwujemy:

07

Metoda Bilateralna

Program stworzony przez Sheila Dobie OBE (Szkocja) jest to indywidualny program ćwiczeń, który zachęca mózg do bardziej efektywnego i szybszego przetwarzania bodźców, ponieważ ruch jest podstawą wszystkich procesów uczenia się. Dzieci uczą się poznawać nie tylko prawidłowe wzorce ruchowe, ale również odnajdywać położenie swojego ciała w przestrzeni i poznawać schemat swojego ciała.

Integracja bilateralna to koordynacja i współpraca obu stron ciała w ruchu. Umożliwia wykonywanie ćwiczeń przez jedną stronę ciała, niezależnie od ruchów drugiej oraz zdolność koordynacji obu części podczas wykonywania wielu sekwencji ruchu.

Pomocą przy zauważeniu problemów z rozwojem sprawności obu półkul mózgowych może być Bilateralna integracja, która dzięki indywidualnie do każdego dziecka dobranych cyklach ćwiczeń ruchowych pobudza mózg do bardziej efektywnego i szybszego przetwarzania bodźców. W konsekwencji zmienia się sprawność mózgu i tym samym poprawie ulega jakość współpracy międzypółkulowej.

Terapia Bilateralna poprawia świadomość ciała, poczucie schematu czy też rozróżnienie przestrzeni i poczucie kierunku, co z kolei przekłada się na lepszą równowagę statyczną i dynamiczną oraz kontrolę postawy, usprawnia pamięć sekwencyjną i planowanie ruchu. Dzięki ćwiczeniom wykonywanym podczas terapii bilateralnej przywrócona zostaje właściwa automatyzacja ruchów i usprawnieniu ulega wykonywanie przez dziecko procesów wielozadaniowych.

08

Terapia NeuroTaktylna

Celem terapii NeuroTaktylnej jest normalizacja przetwarzania sensorycznego.

Program MNRI terapii NeuroTaktylnej może być stosowany samodzielnie, jako jedna z podstawowych technik w terapii lub jako technika wspomagająca przy realizacji indywidualnego programu terapeutycznego.

Terapia ta to techniki stymulacji skóry, mięśni, stawów, powięzi, które aktywizują rozwój funkcji receptorów skórnych oraz mięśniowych i ścięgnistych układu nerwowego peryferyjnego, a tym samym ośrodkowego układu nerwowego.

Program ten reguluje samoświadomość- poczucie własnego ciała, koordynacji ruchowej, więzi i bezpieczeństwa, wrażliwość dotykową i pracę czucia dotykowego organizmu, optymalizuje integracje sensomotoryczną i cały neurorozwój, wspomaga radzenie sobie z niezaspokojonymi potrzebami , niestabilnością emocjonalną czy gniewem.

Regularne stosowanie programu daje dobre wyniki w zakresie regulacji napięcia mięśniowego, integracji sensorycznej, świadomości kinestetycznej oraz regulacji stanów stresowych.

09

AAC komunikacja alternatywna i wspomagająca

AAC (komunikacja alternatywna i wspomagająca).

AAC jest dla osób posługujących się mową w ograniczonym zakresie (wspomaganie) oraz dla tych, którzy w ogóle nie mówią (alternatywa).
Zamiast wypowiadanych słów i zdań osoby te mogą używać znaków graficznych ( symboli, obrazków, zdjęć), znaków manualnych (gestów) lub znaków przestrzenno-dotykowych (np. przedmiotów). Dzięki temu mogą dokonywać wyborów, podejmować decyzje, pytać, opowiadać, wyrażać myśli i uczucia – pokonywać bariery w porozumiewaniu się i stawać się niezależnymi.

AAC bazuje na niskiej i wysokiej technologii. Wysoka technologia polega na używaniu do komunikacji sprzętów elektronicznych takich jak tablety, komputery ze specjalistycznym oprogramowaniem. Niska technologia bazuje na budowaniu narzędzi komunikacyjnych papierowych, tworzeniu książek komunikacyjnych i tablic.

Adresatami AAC są dzieci od najmłodszych lat , młodzież oraz dorośli. Nie ma tu ograniczeń jeśli chodzi o sprawność intelektualną.

AAC nie hamuje mowy, a wręcz buduje kompetencje i motywacje do mówienia i porozumiewania się. Trzeba pamiętać, że osoby które nie mówią, z różnych powodów, mogą i chcą się komunikować.

10

Metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherbone

Ruch Rozwijający Weroniki Sherborne to metoda wykorzystująca ruch i dotyk do wspomagania rozwoju psychoruchowego dziecka i nawiązywania z nim bliskiej relacji.

Ćwiczenia ruchowe mają na celu budowanie:
świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego, świadomości przestrzeni i działania w niej, dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywania kontaktu emocjonalnego opartego na zaufaniu.

Ćwiczenia wspierające te 3 aspekty są przedzielone metodami relaksacyjnymi np. masażami. Wiele zabaw stosowanych w tej metodzie to znane dorosłym i dzieciom ćwiczenia przy muzyce. Ćwiczenia prowadzące do poznania własnego ciała to zabawy zachęcające do dotykania/poruszania/napinania i rozluźniania konkretnych części ciała. Prowadzą do uzyskania kontroli nad ruchami, równowagą i ukształtowania tożsamości - „ja” w odróżnieniu od otoczenia – „nie ja”.

Przykładem zabawy nastawionej na poznanie własnego ciała jest zabawa przy muzyce w trakcie której dotykamy różnych części ciała (głowy, nosa, policzków, łokci) bądź poruszamy nimi.

11

Integracja odruchów ustno-twarzowych MNRI®

Integracja odruchów ustno-twarzowych MNRI®

Terapia integracji odruchów ustno-twarzowych to część Programu MNRI®, której autorką jest Svietlana Masgutova. Program tej terapii polega na usprawnianiu motoryki mowy poprzez wsparcie neurofizjologicznych i strukturalnych podstaw.

Program przeznaczony jest dla osób z wyzwaniami rozwojowymi, z problemami układu ustno-twarzowego i ogólnorozwojowymi tj. porażenie mózgowe, zespoły wad genetycznych, autyzm, ADD, ADHD, deficyty rozwoju mowy i komunikacji.

Stosowane są tu techniki manualne - masaż układu mięśniowo-ścięgnistego z uwzględnieniem przyczepów mięśniowych w punktach stałych i mobilnych. Masaż ten ma na celu rozciąganie mięśni, rozluźnianie połączeń układu kostnego twarzy i czaszki oraz stymulację proprioreceptywną.

Koncepcja integracji odruchów polega na doprowadzeniu ich do takiego stanu, w którym prawidłowo będzie działał układ sensoryczny, układ nerwowy, układ motoryczno-pri- priorecepcyjny.

Terapię tą zalecamy dzieciom, które mają problemy z motoryką w obrębie jamy ustnej, z połykaniem, ssaniem, oddychaniem, mówieniem.

12

Kinesiotaping Logopedyczny

Kinesiotaping logopedyczny to terapeutyczna metoda wykorzystująca elastyczne plastry, aplikowane na obszarze twarzy, szyi i klatki piersiowej, mająca na celu wspieranie funkcji narządu mowy, oddychania i połykania.

Technika ta opiera się na zasadzie aktywacji mięśni poprzez specjalne aplikacje taśmy, które wspomagają pracę mięśni ust, gardła i krtani.

Kinesiotaping logopedyczny stanowi pomoc dla osób z trudnościami w artykulacji, rozwoju mowy, problemami z połykaniem i oddychaniem.
Dzięki właściwemu umieszczeniu taśm możliwe jest korygowanie napięć mięśniowych, co ułatwia kontrolę nad pracą mięśni, co w konsekwencji wpływa na poprawę jakości mowy oraz funkcji oddechowych. Metoda ta jest często stosowana jako wsparcie w procesie terapeutycznym w przypadku różnych zaburzeń logopedycznych i neurologicznych.

13

Psychoterapia pozytywna i transkulturowa (PPT)

Jest podejściem humanistyczno-psychodynamicznym opracowanym przez prof. Nossrata Peseschkiana w Niemczech w 1968 roku i rozwijanym w kolejnych dekadach minionego i obecnego wieku.

Integruje ono w sobie:
humanistyczną wizję człowieka, psychodynamiczne rozumienie dynamiki konfliktów, refleksję systemową obejmującą aspekty transgeneracyjne i transkulturowe, elementy poznawczo-behawioralne oraz myślenie strategiczne, w tym oparty na zasobach i zorientowany na cel pięcioetapowy proces psychoterapii.

Człowiek jest tu postrzegany holistycznie, a terapia wspiera nie tylko rozwiązanie wewnętrznych konfliktów a także rozpoznanie nieświadomych zasobów.

14

Metoda Positum MGS

MGS Positum bazuje na połączeniu dwóch modalności – Movement, Games & Sport oraz Transkulturowej Psychoterapii Pozytywnej.

Ta niezwykła fuzja pozwala w nieinwazyjny sposób, w grupie pracować z dziećmi nad doświadczeniem ich życia, które obciąża je emocjonalnie. Metoda pracy z grupa łącząca metodologie MGS ( wykorzystanie gier transkulturowej opartych na podejściu psychospołecznym) oraz 5 kroków procesu terapeutycznego wg Pozytywnej Psychoterapii Transkulturowej.

Metoda ta ma szczególne zastosowanie w rozwoju odporności uczestników procesu grupowego, wzmacniania procesu zdrowienia po doświadczeniu traumy i mikrotraumy.

15

Metoda strukturalna

Metoda Strukturalna przeznaczona jest do nauki czytania i pisania dzieci ze specjalnymi oraz specyficznymi trudnościami w nauce oraz dzieci młodszych zainteresowanych nauką czytania.

Podstawą podjęcia nauki czytania lub terapii trudności jest dokładna diagnoza zawarta w specjalnie opracowanych Kartach Oceny Czytania i Pisania. Nauczyciel/terapeuta, na podstawie wyników badania narzędziem KOCP, uzyskuje informacje o przyczynach trudności w nauce czytania i pisania.

Wyniki badania pozwalają na automatyczne dobranie zeszytu ćwiczeń i podjęcie nauki dostosowanej do potrzeb i możliwości konkretnego ucznia. Metoda Strukturalna jest skuteczna zarówno podczas nauki czytania uczniów w klasie, jak i w pracy z osobami, u których występują trudności w czytaniu i pisaniu ze względu na deficyty funkcji wzrokowych, słuchowych, językowych, motorycznych, poznawczych oraz zaburzenia sfery emocjonalno-motywacyjnej.

Najczęściej są to osoby z dysleksją rozwojową, niepełnosprawnością intelektualną, niedosłuchem, niedowidzeniem, ADHD, autyzmem i zespołem Aspergera, zaburzeniami zachowania, afazją i innymi problemami utrudniającymi nabywanie umiejętności czytania i pisania lub utratą tych umiejętności np. po udarach.

16

Metoda symultaniczno-sekwencyjna

Symultaniczno-Sekwencyjna Nauka Czytania® to metoda czytania sylabami i jeden z elementów terapeutycznych Metody Krakowskiej®.

Opiera się ona na wiedzy na temat funkcjonowania ludzkiego mózgu. Twórczynią Symultaniczno-Sekwencyjnej Nauki Czytania® jest prof. Jagoda Cieszyńska.

Symultaniczno-Sekwencyjna Nauka Czytania® opiera się na najnowszych badaniach neuropsychologicznych, a także na wieloletniej praktyce terapeutycznej prof. Jagody Cieszyńskiej. Nazwa metody odnosi się wprost do organizacji funkcji językowych mózgu. Wykorzystuje zarówno mechanizmy symultaniczne, czyli globalne, całościowe, którymi zajmuje się prawa półkula, jak i sekwencyjne, linearne, za które odpowiada półkula lewa. Nauka czytania metodą symultaniczno-sekwencyjną odbywa się w trzech etapach, takich samych jak podczas nabywania systemu językowego przez dziecko – powtarzania, rozumienia oraz nazywania. W pierwszym etapie dziecko powtarza odczytywane przez dorosłego samogłoski/sylaby.

W etapie rozumienia dorosły wypowiada samogłoskę lub sylabę, a dziecko wskazuje ją lub podaje. Etap nazywania polega na samodzielnym odczytywaniu pokazanych samogłosek lub sylab przez dziecko.

17

Werbogesty

WERBOGESTY jest autorską nazwą metody prezentowanej przez Agatę Gładowicz-Bojarską i określa tylko taki zbiór gestów, wspomagających mowę.

Składa się z precyzyjnego opisu dobranych ruchów rąk, palców, pomagających zobrazować dźwięki mowy, wydłużonego sposobu mówienia oraz przerysowanych ruchów mimicznych i artykulacyjnych. Wymienione czynniki mają pomóc dzieciom w zauważeniu tych cech głosek, które umykają w procesie percepcji słuchowej.

WERBOGESTY pomagają dokonać strukturalnego uporządkowania wypowiedzi i nakreślić, utrwalić w umyśle dziecka sekwencyjny układ dźwięków w wyrazie.

18

Metoda Eline Snel

Metoda Eline Snel dotyczy treningu uwagi – zwanego też uważnością. To cykl ośmiu lub dziesięciu cotygodniowych, godzinnych spotkań, podczas których dzieci uczą się stabilizowania swoich emocji, skupiania uwagi oraz przenoszenia jej aktywnie i spokojnie. Zapoznają się ze swoimi wewnętrznymi światami.

Uczą się nie oceniać i nie osądzać tego, co tam znajdą oraz własnych – oraz innych osób – myśli, uczuć i doświadczeń.

Uczą się radzić sobie ze spokojem i zamieszaniem.

Uczą się, jak rozpoznawać trudne myśli i uczucia, nie tłumić ich i nie dawać się im pochłonąć, a jedynie obdarzać je swoją przyjazną uwagą. A nade wszystko uczą się tego, jak być życzliwymi dla siebie i innych.

19

Pozytywna dyscyplina

Pozytywna Dyscyplina dostarcza rodzicom gotowych narzędzi i technik do pracy nad sobą i do pracy z dzieckiem.

Pozytywna Dyscyplina została stworzona, aby kształcić młodych ludzi do bycia odpowiedzialnymi, pełnymi szacunku i zaradności członkami społeczeństwa.

Metoda ta uczy ważnych umiejętności społecznych i życiowych w zachęcający dla dzieci i dorosłych, pełen szacunku sposób (w tym rodziców, nauczyciele, dostawcy opieki nad dziećmi, młodzi pracownicy, i inne).

20

Gesty Gora

Gora to metoda wspierająca terapię logopedyczną dzieci z:

Gesty gora przyspieszają wywołanie i stabilizowanie ćwiczonych układów artykulacyjnych. Metoda ta ułatwia dziecku znalezienie i utrwalenie miejsca artykulacji danej głoski. Proces jakim jest przyswajanie mowy odbywa się w szybszym tempie niż terapia opierająca się jedynie na licznych powtórzeniach.

21

CBT

CBT W standardowym ujęciu psychoterapia poznawczo-behawioralna próbuje zidentyfikować negatywny schemat myślowy leżący u podstaw zaburzonych lub problematycznych zachowań i emocji.

Koncentruje się na rozwiązaniu konkretnego problemu w możliwie jak najkrótszym czasie — można powiedzieć, że jest to terapia, której myślą przewodnią jest to, co się dzieje „tu i teraz”.

22

ACT

Terapia akceptacji i zaangażowania (ACT) pomaga uświadomić sobie trudne uczucia i myśli oraz pogodzić się z nimi.

Uczy też, jak być życzliwym dla siebie, jak żyć tu i teraz oraz działać zgodnie z własnymi wartościami. ACT pozwala rozumieć pojęcie perspektywy w trudnościach dnia codziennego.

23

Nurt systemowy

Nurt systemowy, bliski terapii rodzin, kładzie nacisk na spójność i wielostronny, wzajemny wpływ wszystkich jego elementów.
Nieważne, w którym miejscu zostanie wprowadzona zmiana, ma to wpływ na cały system.

Podczas terapii systemowej skupienie koncentruje się wokół zasobów jednostki i jej systemu, pamiętając o tym, że to ta jednostka jest „ekspertem dotyczącym swojego życia”.

24

Uważność w edukacji

Program dla dzieci "Uważność w edukacji. Kosmo i Kajo" oparty jest na metaforze kosmosu, symbolizującego świat ludzkich przeżyć wewnętrznych, pełen myśli i emocji.

Naszymi przewodnikami po tym nieskończenie różnorodnym krajobrazie zostają Kajo i Joka, rodzeństwo, które dzięki uważności uczy się stawiać czoła wyzwaniom dnia codziennego – tym drobnym, jak i tym całkiem poważnym.

Korzyści dla dzieci:

25

Integracja odruchów pierwotnych - Program szkolny

Program terapeutyczny opiera się na powtarzaniu naturalnych, prawidłowych wzorców ruchowych, jakie wykonuje dziecko w pierwszym roku życia.

Ćwiczenia dobierane są indywidualnie do problemu dziecka (program indywidualny), bądź dostosowane do grupy (program szkolny) przez terapeutę. Ćwiczenia są modyfikowane przez terapeutę po ok. 4-6 tygodniach. Program terapeutyczny trwa ok. 10-12 miesięcy.

Program szkolny opiera się na koncepcji rozwojowego ruchu INPP i został zaprojektowany specjalnie do użytku w szkołach i przedszkolach, w pracy z grupą dzieci w trakcie roku szkolnego. Ćwiczenia z programu INPP nie powinny być stosowane w pracy z indywidualnymi dziećmi.

Metoda Sally Goddard Blythe została opracowana, aby pomagać dzieciom z takimi problemami jak: dysleksja, dysgrafia, ADD, ADHD, nadpobudliwość psychoruchowa, trudności z nauką czytania i pisania, zaburzenia koordynacji i równowagi, duża rozpraszalność uwagi, opóźniony rozwój mowy, zespół Aspergera.

26

Metoda PODD® (Pragmatic Organisation Dynamic Display)

Tłumacząc na język polski; pragmatyczna organizacja tablic dynamicznych. Jest jedną z metod wprowadzania komunikacji alternatywnej i wspomagającej (AAC).

Metoda została stworzona przez Gayle Porter i jest oparta o jej 41-letnie doświadczenie w pracy terapeutycznej z osobami ze złożonymi potrzebami komunikacyjnymi. Sama metoda istnieje już ponad 30 lat i jest oparta na dowodach wg wytycznych ASHA z 2004 roku.

Jednym z elementów w komunikacji z wykorzystaniem PODD-u są tablice komunikacyjne, które zawierają specyficzny sposób organizacji słownictwa. Są one powiązane ze sobą tak, że przechodzenie pomiędzy nimi zależy od tego, jaki komunikat został wybrany wcześniej.

Metoda PODD to jednak nie tylko matryce książek do komunikacji. Ma ona także konkretne podłoże teoretyczne, które mówi o nabywaniu kompetencji przez osoby ze złożonymi potrzebami komunikacyjnymi.

Jest to metoda, która oferuje praktyczne rozwiązania podczas tworzenia książek do komunikacji, a więc dostępne jest oprogramowanie, na które składają się matryce do tworzenia takich książek dla użytkowników AAC (tablice są dostosowane względem złożoności oraz metody dostępu danego użytkownika).

Metoda proponuje zarówno dostęp bezpośredni, a więc wskazywanie palcem, ale także dostęp alternatywny, a więc wskazywanie wzrokiem, skanowanie wzrokowo-słuchowe, skanowanie słuchowe, dostęp łączony i kodowany.

Metoda PODD to także konkretne strategie komunikacyjne do nauki użytkowania danych pomocy komunikacyjnych, w taki sposób, by mogły być realizowane cele operacyjne, społeczne i pragmatyczne (Light, 1988).

Metoda znacząco ułatwia dostęp do komunikacji osobom nawet z najbardziej złożonymi niepełnosprawnościami.

27

Obrazkowy Test Zawodów (BBT)

Został opracowany przez szwajcarskiego psychologa Martina Achtnicha jako projekcyjna metoda diagnozy skłonności zawodowych.

Jest ona stosowana przez doradców zawodowych w poradnictwie zawodowym i planowaniu kariery. Może być stosowany u osób od 13 roku życia.

Test (obecnie również w wersji online) składa się z dwóch serii fotografii, każda po 96 sztuk, przedstawiających czynne zawodowo kobiety i mężczyzn w trakcie wykonywania przez nich pracy. Przedstawiane są one osobom badanym. Możliwe są trzy rodzaje odpowiedzi: wybory pozytywne, negatywne i brak orientacji. Wybory te określają skłonności badanej osoby do określonych relacji zawodowych. Istotnym elementem diagnozy skłonności zawodowych metodą BBT jest też rozmowa na temat dokonanych wyborów.

Test przyczynia się do wzrostu świadomości i samowiedzy osoby badanej i pomaga w projektowaniu dalszej drogi edukacyjno-zawodowej.

28

Metoda 18-stu Struktur Wyrazowych

Metoda została stworzona i sprawdzona przez autorki: Ewę Kujawę i Marię Kurzynę. Jest to metoda przeznaczona do jednoczesnego ćwiczenia czytania i pisania na tym samym materiale leksykalnym, w oparciu o uaktywnianie – w równej mierze – analizatorów: wzrokowego, słuchowego i kinestetyczno-ruchowego.

Doceniając rolę integracji funkcji percepcyjno-motorycznych, autorki zadbały, aby kolejne ćwiczenia oddziaływały nie tylko na najbardziej zaburzone funkcje dziecka, ale również na pozostałe oraz aby uwzględniały ich sprawne współdziałanie.

Metodę 18 struktur wyrazowych można stosować niezależnie od tego, które funkcje są najbardziej zaburzone. Zadaniem stosowanej metody jest doprowadzić do: opanowania technik czytania i podstaw pisania – ma ona głównie zastosowanie na etapie przechodzenia w pracy z dzieckiem do ćwiczeń na materiale literowym, po wstępnych ćwiczeniach słuchowo-wzrokowo-ruchowych, ale przed podjęciem prób eliminowania specyficznych błędów dysortograficznych (takich jak: błędny zapis tzw. zmiękczeń, mylenie i-j, nieprawidłowa pisownia liter odpowiadających głoskom tracącym swą dźwięczność, błędne stosowanie u-ó, rz-ż, ch-h, itp.).

Z powodzeniem można ją stosować w pracy z dziećmi, gdy:

  • -Znają one wszystkie litery lub większość z nich,
  • -Mylą niektóre litery np. graficznie podobne lub odpowiadające głoskom brzmieniowo podobnym,
  • -Czytają i piszą na niezadowalającym poziomie,
  • -Dysleksja współwystępuje z dysortografią i dysgrafią; – występuje sama dysleksja (lub z dysgrafią),
  • -Występuje sama dysortografia (lub z dysgrafią).
W omawianej metodzie przestrzegane jest stopniowe i rozłożone w czasie poznawanie wyrazów o konkretnej, jednakowej na danym etapie pracy, budowie literowo-sylabowej. Poznawanie to oparte jest o bogaty i różnorodnie zaprezentowany materiał słowny.

Wykorzystywanych jest 18 różnych typów wyrazów, które różnią się między sobą budową, tzn.:

  • -Liczbą sylab,
  • -Kolejnością ich występowania,
  • -Stopniem złożoności sylab (liczbą liter w każdej sylabie oraz umiejscowieniem tych liter względem siebie).
W ściśle ustalonej kolejności wprowadza się 18 typów wyrazów – od najłatwiejszych do najtrudniejszych.

źródło: źródło: https://wychowanie.pl/metoda-18-struktur-wyrazowych-stosowana-w-pracy-z-dzieckiem-dyslektycznym/

Więcej niż tylko radosne miejsce

Scroll to Top